zmij-t.jpg
 | zmij-t.jpg Rozmiar 9 KB |
w łancuchy kłamstwa, w kajdany skruchy, l
ecz duch mój wolny, lecz myśl ma żyje -
tego już we mnie nic nie zabije!
Spójrz moja Polsko - spętane dłonie,
w sercu mym jednak wciąż prawdy płomień.
Choć w krucyfiksu śmierci uściskach, wolność odzyskasz!
Wolność odzyskasz, wolność odzyskasz...
Spójrz moja Polsko, jak świat zepsuty
klęka przed Żyda przegniłym trupem;
wierzy w niebiańskie wieczne ułudy!
A wciąż nie widzi: fałszu, obłudy...
Spójrz moja Polsko, zza krat Cię wołam!
Nędza, zniewaga, wyzysk dokoła...
ImiÄ™ Twe jednak na moich ustach:
nie zmieni tego święta rozpusta!
Spójrz moja Polsko, imię Twe depczą
ci co od wieków herb Twój kaleczą.
Najszlachetniejszych więzią Twych synów,
mordując dusze Twoją słowiańską
myśląc, że będziesz wciąż chrześcijańską...
(źródło;sławia.pl)